Urodził się 21 marca 1863 roku w Remscheid, gdzie uczęszczał do szkoły elementarnej. Naukę kontynuował w Elbersfeld i Soest gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości 29 lipca 1884 roku. Odbył praktykę w kopalniach Eiserfeld i Heinitz w latach 1884-1885. Podjął studia uniwersyteckie w Berlinie i Heidelbergu. 26 lutego 1889 roku zdał egzamin referendarza górniczego na Akademii Górniczej w Berlinie. Bezpośrednio po studiach rozpoczął karierę zawodowa na Śląsku. 4 kwietnia 1893 roku uzyskuje tytuł asesora górniczego, a rok później rozpoczyna pracę w Wyższym Urzędzie Górniczym we Wrocławiu.
4 grudnia 1899 roku zostaje powołany na stanowisko dyrektora Królewskiej Huty Malapane w Ozimku. Urząd obejmuje 1 stycznia 1900 roku. Nie przestając kierować zakładem w Ozimku, w roku 1902 obejmuje dodatkowo kierownictwo Królewskiej Huty w Gliwicach. W roku 1905 otrzymuje tytuł radcy (Bergrat), a w siedem lat później nadradcy górniczego (Oberbergrat).
Poza aktywnością zawodową angażował się także w licznych gremiach. W latach 1907-1909 zasiadał w Zarządzie Miasta Gliwice. Był członkiem Zarządu Wschodnioniemiecko-Saksońskiego Towarzystwa Hut, Niemieckiego Towarzystwa Przemysłowców Żelaza i Stali, bytomskiej Sekcji Stowarzyszenia Zawodowego Żelaza i Stali, kuratorium Królewskiej Szkoły Budowy Maszyn i Hutnictwa w Gliwicach (Maschinenbau- und Hüttenschule). Uczestniczył także w pracach komisji założycielskiej Muzeum w Gliwicach.
Zmarł 22 lutego 1916 roku w Gliwicach i tam został pochowany na Cmentarzy Hutniczym.