Urodził się 02 sierpnia 1875 roku (3.08.1875) w Düsseldorfie. Ojciec Leonhard Treuheit był robotnikiem fabrycznym, matka Helene z domu Engels gospodynią domową. Oboje zamieszkiwali w Ludenbergu, nieopodal Düsseldorfu. Rodzina od pokoleń związana była z zakładami hutniczymi w sąsiednim Grafenbergu.

Do Ozimka przybył 1 września 1917 roku z Erbelfeld koło Wuppertalu, jako nadinżynier (Oberigenier). Kierował Państwowym Urzędem Hutniczym (Staatl. Hüttenamts Malapane) i zakładem w Ozimku jedynie 6 trudnych lat po pierwszej wojnie światowej i w okresie Powstań Śląskich. Jego największą zasługą było utrzymanie zakładu mimo głębokiego kryzysu gospodarczego i stała dbałość o zatrudnionych w nim pracowników. W roku 1917 przeprowadził elektryfikację miejscowości wokół huty. W latach 1919-1923 patronował Spółdzielni Budowy Osiedli (Siedlungsgenossenschaft Hüttenamt Malapane), dzięki której powstały osiedla robotnicze w Nowej Schodni i Ozimku. Był założycielem Zakładowej Straży Pożarnej w roku 1920. Dzięki jego osobistym zabiegom i rozmową z Międzynarodową Komisją Rozjemczą w Opolu, w okresie Powstań Śląskich uniknięto długotrwałych przestojów huty. Pod koniec swojego życia ufundował nowe dzwony i organy dla kościoła ewangelickiego.

Zmarł nagle 1. Lutego 1923 roku po operacji wyrostka robaczkowego w St, Adalbert-Hospital w Opolu. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Ozimku, gdzie jego grób przykryty piękną żelazną płytą zachował się do dania dzisiejszego.

JTJ